هدف زندگی (لوح فشرده)

«هدف زندگی» کتابی صوتی متشکل از پنج سخنرانی از  «شهید مرتضی مطهری» در سال 1351 خورشیدی تحت عنوان «هدف زندگی» است. در این سخنرانی‌‏های این کتاب صوتی به برخی از مباحث مربوط به جهان‌‏بینی اسلامی نیز پرداخته می‌‏شود.

قسمتی از کتاب صوتی هدف زندگی:

در بخشی از سخنرانی اول کتاب صوتی هدف زندگی با نام «هدف خلقت و بعثت انبیا» می‌‏شنویم:
«یکی از مسائل اساسی که باید بررسی شود، مسئله‏‌ی «هدف زندگی» است. این مسئله همیشه برای بشر مطرح بوده است که هدف از زندگی چیست؟ یعنی انسان برای چه زندگی می‏‌کند و درواقع هدف انسان از زندگی و در زندگی چه باید باشد؟ از طرف دیگر اگر بخواهیم از جنبه‌‏ی اسلامی بحث کنیم، این‏طور باید بگوییم ریشه‌‏ی این بحث هم درواقع همین است که هدف از بعثت انبیا و غایت اصلی آن چیست؟ مسلم «هدف از بعثت انبیا» از «هدف از زندگی افرادی که انبیا برای آن‌‏ها مبعوث شده‌‏اند»، جدا نیست؛ چون انبیا مبعوث شده‌‏اند تا بشر را به سوی هدف‏‌هایی سوق دهند. و باز اگر مقداری جلوتر برویم، می‌‏رسیم به بحث دیگری که «هدف از خلقت» چیست؟ خلقت اشیاء و مخصوصا خلقت انسان چه هدفی را در بر دارد؟ تعبیر «هدف از خلقت چیست»، یک‏وقت به این معناست که: هدف خالق از خلقت چیست؟ یعنی خالق چه انگیزه‌‏ای دارد و چه‏‌چیز عامل و باعث و محرک اوست برای خلقت؟ به این معنا خالق نمی‌‏تواند هدفی داشته باشد؛ چون هدف به معنی انگیزه یعنی عامل و محرک فاعل، و چیزی است که موجب شده است کننده، کار را بکند و اگر نبود، فاعل این کار را نمی‏‌کرد. ما به این معنا درباره‏‌ی خدا نمی‌‏توانیم قائل به هدف و غرض فاعل شویم که فاعل با کار خودش می‏‌خواهد به غرضی برسد.
هدفی که برانگیزاننده‌‏ی فاعل است (یعنی چیزی که باعث شده فاعل، فاعل باشد) چیزی است که طبعا فاعل در کار خود می‌‏خواهد به آن برسد و این مستلزم نقص فاعل است. یعنی این‌‏طور هدف داشتن، تنها در فاعل‌‏های بالقوه و در مخلوقات صادق است و در خالق صادق نیست. این‏طور هدف داشتن‌‏ها برمی‌‏گردد به استکمال؛ یعنی فاعل با کار خود می‌‏خواهد به چیزی که ندارد برسد. ولی یک‏‌وقت منظور از هدف خلقت، غایت و هدف فاعل نیست؛ بلکه هدف فعل است. غایت فعل این است که هر کاری را که در نظر بگیریم، به سوی هدف و کمالی است و برای آن کمال آفریده شده است؛ این فعل آفریده شده است که به آن کمال برسد. نه این که فاعل این کار را کرده است که خود به کمال برسد، بلکه برای این که فعل خود به کمال خود برسد.
معنایش این است که خود کار رو به تکامل است. اگر ما ناموس خلقت را چنین بدانیم که هر فعلی از آغاز وجودش به سوی کمالی در حرکت است، در این صورت خلقت غایت دارد».