چکیده:
استاد مطهری از موفقترین اساتید در تدریس فلسفه بوده که توفیق بالایی در القاء مطلب و به نشاط آوردن مستمع داشتند. این موفقیت محصول ویژگیها و شاخصههایی است که در روش تدریس استاد نمایان بود. مهمترین آنها عبارتند از: 1. تأکید بر تصور صحیح صورت مسأله به گونهای که ابتدا مسأله را به خوبی تصویر و مدعا را به روشنی تبیین میکردند. رویکردی که در تدریس مباحثی مانند اصالت وجود، تشکیک وجود، وجود ذهنی، اتحاد عاقل و معقول و …. به خوبی نمایان است. 2. بررسی سیر تطور مسأله به این نحو که سیر تطور و تکامل بحث مورد نظر را تا از ابتدای طرح آن تا زمان خود را به خوبی تبیین میکردند. نتیجه این رویکرد جذابیت و پخته شدن بحث برای متعلمین و آمادگی آنها برای دریافت صحیح زوایای دقیق بحث است. 3. به کارگیری تحلیل در تصدیق؛ ایشان که در این ویژگی متأثر از ابنسینا هستنند، در تصدیق قضایای فلسفی بر مبنای تحلیل عمیق و دقیق عمل مینمودند بدین معنا که به توصیف صرف اکتفاء ننموده بلکه مقدمات لازم را تفکیک و تحلیل نموده و از این طریق ذهن مخاطب را نیز با خود همراه مینمودند. 4. گویش احساسی و جذاب به گونهای که حتی مدعای مخالف خود را چنان تقریر میکردند که گویا نظر خود را بیان میکند. 5. ارائه مباحث فلسفه به صورت تطبیقی؛ شاید بتوان گفت استاد اولین متفکری بود که کارهای تطبیقی بین فلسفه غرب و شرق را آغاز کرد و به تحلیل و تطبیق و نقد منصفانه فلسفه غرب همت گماشت.
کلمات کلیدی: تدریس فلسفه، استاد مطهری، روش تدریس، سیر تطور، فلسفه تطبیقی